ΤΟ ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ

Ήρθε νύχτα ο λεβέντης μες ‘τη καταχνιά

μπήκε μέσα, να γλιτώσει απ’ τη μοναξιά .

Άναψε ένα τσιγάρο βρήκε μια γωνιά

να χορέψει, για το χάρο και την απονιά.

Μα ο χάρος τριγυρίζει ψάχνει να τον βρει

μέσα στα χαλάσματα στη Καισαριανή.

Μα αυτός δεν το φοβάται, θέλει να του πει.

Στου Τσιτσάνη (χάραμα) μες στο Σκοπευτήριο

στη Καισαριανή.

Έλα χάρε, αν αντέχεις ρίξε τουφεκιά

να ανταμώσω, τους λεβέντες από τα παλιά!!!

Έλα χάρε, να με πάρεις, πάνω στις στροφές

γιατί εγώ, θα σου ξεφεύγω με τις Ζεϊμπεκές.

Θέλω χάρη να μου κάνεις, άμα δε με βρεις (σφαίρα).

Να μου φέρεις πίσω θέλω:

Τους λεβέντες, που ‘χεις πάρει, της Καισαριανής.

Όλους τους λεβέντες θέλω της Καισαριανής.

Μες ‘το Σκοπευτήριο για να λυτρωθείς.

Αφιερώνεται

Σε όσους πολέμησαν για την πατρίδα μας
τα στρατεύματα κατοχής,
αλλά ιδιαίτερα σε αυτούς που εκτελέστηκαν,
μικρούς και μεγάλους αγωνιστές και αγωνίστριες 
για να ζούμε εμείς ελεύθεροι.
Επίσης, αφιερώνεται και στο μεγάλο μας
Βασίλη Τσιτσάνη
που δεν βρέθηκε τυχαία ως καλλιτέχνης
στο χώρο της Καισαριανής.