H ΑΠΛΗΣΤΙΑ

Τα όνειρα σου πρόσεξε να μην τα τραυματίσεις

γιατί δεν ξέρεις στη ζωή (τι ανθρώπους θα γνωρίσεις)(δις).

μπορεί και να λυγίσεις.

Να μην κοιτάς μόνο ψηλά να βρεις τον ουρανό σου

γιατί έχει ο κόσμος βάσανα ,(δεν είναι όλος δικό σου)(δις)

διάλεξε τον άνθρωπο σου.

Στο σύστημα που μπλέχτηκες για λίγους τα `χει φτιάξει

κι αν δεν προσέξεις στη ζωή (θα σε κατασπαράξει).(δις)

Ο ουρανός φέρνει βροχή και ο άνθρωπος κακίες,

μα ποιος κατάρες του `δωσε

να ζει στις αμαρτίες μέσα στις αδικίες

να ζει στις αμαρτίες.

Κοίτα να δεις τριγύρω σου αυτούς που δεν μπορούνε

γιατί όσοι έχουνε πολλά δεν θέλουν ν` αγαπούνε

δεν ξέρουν ν` αγαπούνε.

Μάθε να ζεις λίγο σεμνά και μην το παρακάνεις

γιατί να ξέρεις στη ζωή μια μέρα θα πεθάνεις

(και μην το παρακάνεις).(δις)

ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

Ξέχασες πως μ’ αγάπαγες

ξέχασες τις βραδιές μας

μα να ξεχάσεις δεν μπορείς

τις όμορφες στιγμές μας .(δις)

Εσύ είσαι αυτή που έλεγες

τρελά πως μ’ αγαπούσες

και έφυγες δίχως να σκεφτείς

πως θα μ’ αναζητούσες

και έλεγες πως μόνο για μένα ζούσες. (δις)

Αν αργήσεις για να ’ρθεις

πάλι στην αγκαλιά μου

τότε να ξέρεις πως θα βρεις

(κομμάτια την καρδιά μου)(δις)

ξανά στην αγκαλιά μου.

Αν όλα αυτά που σκέφτομαι είναι παραισθήσεις

άσε να ζω να χάνομαι μέσα στις αναμνήσεις

και να πιστεύω αγάπη μου πως θα ξαναγυρίσεις

μη μ’αφήσεις για να ζω μέσα στις παραισθήσεις

μόνο με αναμνήσεις

μέσα στις παραισθήσεις.

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ

Για μια φορά ακόμα εσύ όταν με αγγίξεις πάλι

ότι έχει απομείνει μέσα μου, πάλι θα με πεθάνει.

Θα ανάψεις πάλι τις φωτιές, που καίγανε για σένα,

τις νύχτες που περίμενα, να’ρθεις ξανά σε μένα.

Αν θες ν’αγγίξεις μέσα μου, γείρε στην αγκαλιά μου,

για να ακούσεις πως πονά, για σένα η καρδιά μου.

Κάνε κάτι αν το θες, κοντά σου ν’απομείνω

χωρίς εσένα αγάπη μου εγώ τι θα απογίνω.

Αν θέλεις να μ’εκδικηθείς και πόνεσες για μένα

και σου χρωστάω κάτι εγώ, πες μου πώς να πληρώσω

όπως σ’αγάπησα, πρέπει να ξεπληρώσω

πρέπει να το πληρώσω.

Και την καρδιά που πόνεσες πάλι να την πληγώσω

να αποτελειώσω.(δις)

ΤΑ ΛΑΘΗ ΣΟΥ

Μια ζωή την έχασες μέσα στην ασωτία

δεν είσαι εσύ μόνο που φταις φταίει και η κοινωνία.

(Φταίει και η κοινωνία ) (δις)

Μέσα στην αμαρτία.

Τα λάθη σου ήταν πολλά μην πας τ’ αποφύγεις

αν θέλεις να συμμορφωθείς κοίτα εδώ να μείνεις

(κοίτα εδώ να μείνεις ) (δις)

μην πας να τ’ αποφύγεις

αν θες εδώ να μείνεις.

Δεν θέλω να γυρνάς ξανά στις παλιό ιστορίες

(να μάθεις πως κυκλοφορούν οι όμορφες κυρίες ) (τρεις)

Εγώ ωραία μου αν θες να ’μαι ο σύντροφος σου

δεν θέλω αλλού να σκέφτεσαι, μάζεψε το μυαλό σου

να ’μαι ο σύντροφος σου

μάζεψε το μυαλό σου (δις)

να ’μαι ο σύντροφος σου.

ΕΧΑΣΕΣ

Έχασες τα νιάτα σου

έχασες το μυαλό σου

άμα θα χάσεις άλλη μια (θα βρεις το δάσκαλο σου) (τρεις)

(έχασες το μυαλό σου)(δις)

Δεν πρόσεξες εσύ ποτέ τα σάπια σκαλοπάτια

να ανεβαίνεις ήθελες (και έγινες κομμάτια) (δις)

(στα σάπια σκαλοπάτια)(δις)

Αν είσαι μάγκας όπως λες δειξ` τη διαγωγή σου

και μη μας δείχνεις πως μετράς

(με φράγκα τη ζωή σου)(δις)

(δειξ’ τη διαγωγή σου).(τρεις)

ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕΙΣ

Έλεγες πως με ήθελες , μαζί μου όταν γλεντούσες

Μα δεν σε άκουσα ποτέ να πεις πως μ’ αγαπούσες

να πεις πως μα

να πεις πως μα αγαπούσες.

Είσαι γυναίκα που αγαπάς να ζω μόνο για σένα

μα δεν με άφησες ποτέ (να ’χω και εγώ)(δις)

να ’χω και εγώ εμένα.

Όταν θα μάθεις να αγαπάς εμένα θα ’χεις χάσει

γιατί είναι λάθος της καρδιάς να παίζεις με μια αγάπη

να παίζεις στην αγάπη.

Άντρες υπάρχουνε πολλοί δεν είναι αυτοί για σένα

Και να το ξέρεις θα ’ναι αργά όταν θα κλαις

όταν θα κλαις για μένα (δις)

Άμα γουστάρεις τα λεφτά κοίτα να τ’ αποκτήσεις

αλλά να ξέρεις μια βραδιά, σε μένα όταν γυρίσεις,

θα ’ναι ποια πολύ αργά, τι να βρεις

τι να βρεις να αγαπήσεις (δις)

όταν ξαναγυρίσεις.

Ότι κι αν κάνεις θα πονάς, εμένα όταν θυμάσαι

γιατί θα ξέρεις έχασες τον άντρα που ποθούσες

τον άντρα που ποθούσες

αν λίγο αγαπούσες (τρεις).

Η ΖΕΪΜΠΕΚΙΑ

Αυτός ρε μάγκες μου ο χορός είναι βαριά θλιμμένος

κι άμα χορέψει θηλυκό θα βγει ξανά χαμένος

γιατί είναι πληγωμένος

είναι βαριά θλιμμένος.(δις)

(Μάγκες απαγορεύετε γυναίκες να χορεύουν

τη ζεϊμπεκιά που ακούγεται να διακινδυνεύουν) (δις)

Δεν θέλει κόλπα δύσκολα να πας κάπου να μάθεις

(θέλει καρδιά που πόνεσε και λίγη ψυχούλα να ’χεις) (δις)

(θέλει καρδιά να μάθεις.)(δις )

Άσε να παίρνει τις στροφές αυτός για σένα μόνο

κι άμα γουστάρεις τις στιγμές (ρίξε λουλούδια μόνο),(δις)

αυτός να παίρνει τις στροφές

μόνο για σένα μόνο.

Μάγκες απαγορεύετε γυναίκες να χορεύουν

(τη ζεϊμπεκιά που ακούγεται να διακινδυνεύουν ) (δις)

ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΛΑΘΟΣ

Ποτάμι κόκκινο η καρδιά

μα πίσω δεν γυρίζει,

αν δεν τη μάθεις να αγαπά,

(και πως να ξεχωρίζει).(δις)

Μην τη πληγώσεις άδικα,

γιατί θα στο κρατήσει,

και τότε ψάξε για να βρεις,

(βοτάνι πριν ραγίσει).(τρεις)

Καρδιά μου αν σε πλήγωσα,

συγχώρεσε με λάθος,

αφού το ξέρεις αγαπώ

να ζω μέσα στο πάθος,

καρδιά συγχώρεσε με λάθος,

καρδιά λάθος μου το πάθος,

Λάθος καρδιά μου Λάθος.

Καρδιά πολύ κακό το πάθος!!!

Συγχώρεσε με λάθος.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ

Το χελιδόνι έφυγε

από τη γειτονιά μας

κι ήτανε άνοιξη νωρίς

μα (ράγισε η καρδιά μας).(δις)

Να σε καλά Γρηγόρη μου

που δίδαξες το ήθος,

με τη φωνή σου μάγεψες

(ολόκληρο το πλήθος).(δις)

Επάνω στον παράδεισο

θα δίνεις συναυλίες

γιατί ήσουν άρχοντας σωστός

θα γράφεις ιστορίες,

(θα δίνεις συναυλίες).(δις)

Γρηγόρη μου, αθάνατε,

ποτέ δεν σε ξεχνάμε

γιατί ήσουνα μοναδικός

για αυτό σε αγαπάμε,

(ποτέ δε σε ξεχνάμε).(τρεις)

ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ ΜΑΓΚΕΣ

Οι μάγκες που γνωρίζαμε

πήγαν στον Άγιο Πέτρο

κι έχουμε μείνει ορφανοί

και χάσαμε το μέτρο,

πήγαν στον Άγιο Πέτρο.

Οι τύποι οι σημερινοί

δεν έχουνε αξία

μόνο στη μόστρα στο γυαλί

δίνουνε σημασία,

δεν έχουνε αξία.

Άμα σου τύχει μια στραβή

κάνουν πως δεν σε ξέρουν

και σε μια δύσκολη στιγμή

πάνε να σου την φέρουν,

κάνουν πως δεν σε ξέρουν.

Ξυπνήστε μάγκες μου παλιοί

και δώστε άλλη πλεύση

γιατί όπως πάει η ζωή

κανένας δεν θα αντέξει,

(δώστε άλλη πλεύση).(δις)

ΑΣΕ ΜΕ

Όταν μου πες πως θα φύγεις

κι έφυγες μακριά,

σαν ξερόφυλλο τα’ ανέμου

(τσάκισε η καρδιά).(δις)

Μια καρδιά μου έχει μείνει,

πόνεσε πολύ,

(δεν τη θέλω πια δική μου

παρ’ τηνε και αυτή).(δις)

Παρ’ τη μήπως σε ξεχάσει

το άψυχο κορμί,

αφού θα ’ναι αυτή κοντά σου,

(εμένανε μ’ αρκεί).(τρεις)

Άσε να ζω μονάχος μου

(χωρίς καρδιά και πόνο)(δις)

γιατί το βλέπω αγάπη μου

(μαζί σου δεν τελειώνω).(τρεις)

Η ΓΟΗΣΣΑ

Μια ζωή την έκανες

ένα σωρό κομμάτια
και τώρα ψάχνεις για να βρεις

(δυο ξεχασμένα μάτια.)(δις)

Όταν γυρνούσες τις νυχτιές

μπλεγμένη μες τα δίχτυα,

ότι αγαπούσες έσπαγες

(στις πίστες, στα ξενύχτια.)(δις)

Μπλεγμένη μες τα δίχτυα

Για δες τι έκανες λοιπόν

χάλασες τη ζωή σου,

τώρα κι αν θέλεις δεν μπορείς

(να σώσεις την ψυχή σου.)(δις)

(ήρθε η καταστροφή σου)(δις)

Έκανες τα κόλπα σου

σαν ήσουνα ωραία,

τώρα και αν τρέξεις δεν μπορείς

(θα φτάσεις τελευταία.)(δις)

Γιατί έκανες τα κόλπα σου σαν ήσουνα ωραία;

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ ΤΟ ΜΠΑΡΚΟ

Φουρτούνιασε η θάλασσα,

μαύρισε η καρδιά μας

σπάσαν τα συρματόσχοινα,

τσακίσαν τα όνειρα μας

(μαύρισε η καρδιά μας).(δις)

Καράβι παλιό-σίδερο

πες μου τι θα απογίνω

σε αυτό το μπάρκο το στερνό

απ’ το χάρο να ξεφύγω

πες μου τι θα απογίνω

απ’ το χάρο πως να ξεφύγω.

Σπασμένο το τιμόνι σου

κάνεις στροφές θανάτου

μες της αβύσσου τα νερά,

στα λυσσασμένα κύματα

(κάνεις στροφές θανάτου)(τρεις)

στο μπάρκο του θανάτου.

Αχ παίρνεις στροφές θανάτου.

ΤΟ ΞΟΡΚΙ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥ ΠΑΛΙΟ ΚΑΪΚΙ

Καΐκι που φυγες μακριά

βάλε καλό σημάδι.

Αν χάσεις το τιμόνι σου

και πέσεις στο σκοτάδι

μη σε μπερδέψει ο καιρός

και το κακό φεγγάρι.

Θυμήσου το λιμάνι σου,

τις όμορφες αμμουδιές σου,

του καπετάνιου τα παιδιά,

την όμορφη κυρά του.

Του καπετάνιου η καρδιά

είναι φυλακισμένη,

με μια κυρά στην αμμουδιά

που τον επεριμένει.

Έχεις σαράκι στην καρδιά

μέσα στα σωθικά σου,

τον καπετάνιο αν αγαπάς

διώξτονε μακριά σου,

μη τον επάρεις άμοιρο

στην μαύρη αγκαλιά σου.

ΤΡΕΛΗ ΕΠΟΧΗ

Στην πιο τρελή την εποχή

ζούμε αγάπη μου οι δυο μας,

κράτα το χέρι μου σφιχτά

(μη σβήσει το όνειρό μας).(δις)

Όλα πηγαίνουν στα στραβά,

στα ίσια εσύ περπάτα

με την καρδιά μου αγκαλιά

μη βγαίνεις απ` τη στράτα

στα ίσια εσύ περπάτα.

(μη βγαίνεις απ’ τη στράτα).(δις)

Κι αν είσαι στην απόγνωση

σφύριξε ένα τραγούδι

κι αν είναι ζεϊμπέκικο

ρίξε μου ένα λουλούδι

σφύριξε ένα τραγούδι

(ρίξε μου ένα λουλούδι).(τρεις)

ΦΟΒΙΣΜΕΝΗ ΖΩΗ

Ένα μικρό πουλί

ένα μικρό πουλάκι

πήγαινε κι’ ερχότανε

σ’ ένα ξερό κλαδάκι

κι’ ερχότανε το φθινόπωρο

φύσαγε τ’ αεράκι

Φαινόταν να μην ήξερε

κοίταζε σαστισμένο

τα σύννεφα που ερχότανε

κι’ ήτανε φοβισμένο

Ήταν τόσο μικρό

έτρεμε απ’ τ’ αγέρι

ποιος να το ξέρει

αν θα ζει

και τ’ άλλο καλοκαίρι.

Ο ΤΣΙΓΚΑΝΑΚΟΣ

Το παιδί σ’ ένα φανάρι έχει ξεχαστεί

και τον ουρανό κοιτάζει που ‘ρχεται βροχή

Ξαφνικά ν’ σου μπροστά του μια Μερσεντές

με γυαλιά κατεβασμένα και αισθήματα κρυμμένα

ένας (………..)

Παπουτσάκια δεν φοράει ούτε και παλτό

τη καρδιά του τη ζεσταίνει ένα φυλαχτό

Η κυρία δίπλα λέει με πολύ μυαλό

κάνει κρύο μην ανοίγεις σε παρακαλώ

Δεν το βλέπεις πως κοιτάζει, άλλο δεν μπορώ

δώσ’ του μια δραχμή να φύγει σε παρακαλώ

Κοινωνία πως πληγώνεις τις φτωχές καρδιές

θέλεις ν’ χεις θύματα και να ψευτοκλαίς

ΜΑΓΙΑΤΙΚΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Λουλούδι της πρωτομαγιάς,

της άνοιξης λουλούδι

σαν φύγεις με την άνοιξη,

θα μας μείνει το άρωμα σου

στης καρδιάς μας τ’ όνειρο.

ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ

Τώρα που σε βλέπω

με καίει η μορφή σου

όλα μας τα πλούτη

η αναπνοή σου.

Αγάπη μου που πήγες

γιατί το κάνες αυτό

κι έχω κάτι νύχτες

που ψάχνω να σε βρω.

Αγάπη μου μη φύγεις

δεν το ξεπερνάω

τη μορφή σου πάντα

εγώ θα αναζητάω.

ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ

Λυκαβηττέ μου εσύ έμεινες

να μας κρατάς κοντά σου

μες την καπνιά των μηχανών

χάνεται η ομορφιά σου.

Πάρε με μια βραδιά

μαζί στα όνειρα σου

να δω πως ήταν κάποτε

η Αθήνα στη ματιά σου

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΣΤΥΛΙΔΑ

Στυλίδα στο μπαλκόνι σου

έχεις το λιμανάκι

και μέσα στην καρδούλα σου

ένα μικρό νησάκι.

Από ψηλά σαν σε κοιτώ

μοιάζεις γαλάζια νύφη

με στέφανο ελιάς

πλεγμένο στα μαλλιά σου

κι εμάς να μας κρατάς

αιώνια κοντά σου.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ

Τα παιδιά παίζουν στο πάρκο

παίζουν και γελούν,

τα μικρά τους παιχνιδάκια

που όλο τα χαλούν.

Οι μανούλες καμαρώνουν

και χαμογελούν

γιατί θέλουν σαν τα βλέπουν

τα χρόνια πίσω να γυρνούν,

τα όνειρα τους να αναπολούν.

Θέλουν μες τα όνειρα τους

να δικαιωθούν

και να καμαρώνουν,

γιατί τα αγαπούν.

ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΑΛΕΞΑΚΗ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ Σφαίρα Ξοστρακισμένη

Αλεξάκη μου αν είσαι εκεί ψηλά

στα σύννεφα χαμένος,

φύλαξε την καρδούλα σου

και μείνε εκεί κρυμμένος.

Αλεξάκη μου οι ελεύθερες καρδιές

πάντα αιμορραγούνε

γιατί σε αυτό τον κόσμο δεν μπορούν

ελεύθερες να ζούνε.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΑΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ (ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΑ ΒΕΛΗ)

Στα μάτια τους ο ουρανός, τ’ ατσάλι στην καρδιά τους

και μακριά από το σπίτι τους, να ζουν στη μοναξιά τους.

Κοιμούνται λίγο και αγρυπνούν, έχουν αλλού το νου τους,

θέλουν να ανέβουν στα φτερά, να δουν τους ουρανούς τους.

Έχουν τη Γαλανόλευκη επάνω στα φτερά τους,

έχουν το αίμα του Έλληνα -αετού- να τρέχει στην καρδιά τους.

Πετούν στα σύννεφα, τρυπούν, βέλη στην καταιγίδα

κι είναι από κείνους που πονούν για τη μικρή πατρίδα.

Μέσα στα μαύρα σύννεφα στου Αιγαίου τις κρυψώνες,

οι Έλληνες σαν αετοί, πετούν μες τους Αιώνες.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821

Ψηλά βουνά μου άγρια

σύννεφα δεν φοβάστε

και μέσα στην καρδούλα μας

πάντα δικά μας θα ’στε.

Αετοπούλια, ρεματιές,

γεράκια μου λαβωμένα

μες τη ψυχή μας

ζείτε εσείς,

και το -21.

Χιόνια μου αν ελιώσετε,

μην έρθετε εδώ κάτω

να ’χουν δροσιά οι έλατοι,

τα άγρια χορτάρια,

κι εκείνα της πατρίδας μας,

όλα τα παλικάρια.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Ξημέρωμα Νοέμβρη στην Αθήνα

κάποιοι νέοι κι εργάτες μαζί,

νοιαστήκαν ν’ αλλάξουν την ιστορία

σ’ αυτόν τον τόπο.

Οι νέοι δεν ξέραν πως ήταν αντρειωμένοι,

σιγά-σιγά άρχισαν να το καταλαβαίνουν

και θέριευε και η ψυχή

και η φωνή μαζί τους.

Ερπύστριες στρίγγλισαν στους δρόμους,

το αίμα έτρεξε στην άσφαλτο.

Μη αδέρφια μας στρατιώτες,

τα αδέρφια σας χτυπάτε.

ΣΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ

Φίλοι μου πέστε μου εσείς

που βιαστικά περνάτε

από τούτη τη ζωή και πίσω

δεν γυρνάτε.

Μήπως σας πλήγωσε

αυτή η κοινωνία

ή μήπως τρελαθήκατε

απ’ την αδιαφορία.

Μη φεύγετε μωρέ παιδιά

αντέξετε λιγάκι

γιατί αν μείνουν οι μικροί

ποιος θα τους εδιατάξει.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

Παιδιά στο δρόμο, χωρίς χαρά

καρδιά που μοιάζει χωρίς φτερά.

Μα να δυο χείλη χαμογελούν

τάχα ποιος ξέρει θα μαραθούν

που να το ξέρουν πως δεν μπορούν

σ’ αυτή τη γη να κρατηθούν.

Μάτια που λένε τόσα πολλά

μα ποιος τα νοιάζεται, ποιος τα πονά.

Εικόνες δείχνουν για να μπορούν

τ’ άλλα παιδιά να συγκριθούν

μα αυτά πονάνε και καρτερούν.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΥ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΠΟ ΒΟΜΒΕΣ.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

Παίζοντας στην αλάνα με τις χιονόψυχες,

οι παιδικές καρδιές, δεν πίστευαν

πως κάποιοι δεν ’θέλαν τη χαρά τους

απ’ την απανθρωπιά τους.

Αυτοί που ’θέλαν μοιρασιά

συμφέροντα και χρήμα

τους κόψαν της ζωής το νήμα

ντροπή τους για το κρίμα.

Απάνθρωποι, άδικοι του πλανήτη

τα παιδιά έχουν θεό το χιόνι

και κάποιο χελιδόνι, που δεν θα τα ’βρει

την άνοιξη, σαν έρθει στο μπαλκόνι.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Πρόλογος

Περιεχόμενα

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

1) Αφιερωμένο στα παιδιά του Βελιγραδίου

που σκοτώθηκαν παίζοντας στην πλατεία από βόμβα

του Νάτο

2) Διαμαρτυρία για τα παιδιά της Αφρικής

3) Στους Λίγους

4) Ο Μέγα Αλέξανδρος

5) Αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο

6) Αφιερωμένο στους ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821

7) Αφιερωμένο στην Πολεμική μας Αεροπορία

(Γαλανόλευκα Βέλη)

8) Στο μικρό Αλεξάκη των Εξαρχείων

Σφαίρα Ξοστρακισμένη

9) Τα παιδιά παίζουν στο πάρκο

10) Αφιέρωμα στη Στυλίδα

11) Λυκαβηττός

12) Μη Φύγεις

13) Μαγιάτικο Λουλούδι

14) Ο Τσιγκανάκος

15) Φοβισμένη ζωή

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

14) Τρελή Εποχή

15) Το Ξόρκι του Καπετάνιου – Παλιό καΐκι

16) Αφιερωμένο στους ναυτικούς – Το Μπάρκο

17) Η Γόησσα

18) Άσε με

19) Οι Ωραίοι Μάγκες

20) Αφιέρωμα στο Μεγάλο Γρηγόρη Μπιθικώτση

21) Καρδιά μου Λάθος

22) Η Ζεϊμπεκιά

23) Όταν Ξαναγυρίσεις

24) Έχασες

25) Τα Λάθη σου

26) Το Γράμμα

27) Παραισθήσεις

28) Η Απληστία

29) Το Σκοπευτήριο (Αφιερωμένο στους Λεβέντες της Καισαριανής

και στον Βασίλη Τσιτσάνη)

30) Είσαι Μαχαίρι

31) Δεν Πίστευα

32) Το Αλάνι

33) Τα Ψεύτικα Φιλιά

34) Ο Άλλος Μάγκας

35) Μια Σπίθα